Zes gerenommeerde gitaristen openen op een indrukwekkende verzameling gitaren het jubileumseizoen. Het belooft een waar gitaarspektakel te worden.
De Gitaarsalon Roadshow deelt op verfrissende wijze de grenzeloze passie voor de gitaar met het publiek.
Het zestal treedt tijdens dit concert ook in duo, trio en kwartetformatie op.
Locatie: Oude Ettense Kerk, Oude Kerkstraat 2a, 7075 AB Etten, Gelderland Toegang: €15 incl. consumptie; t/m 18 jaar €10
Samen met de Woerdense singer-songwriter Paul W.J. verzorgt Jacqueline Snel een afwisselend programma met overwegend rustige luisterliedjes.
Paul W.J. zingt liedjes in country- en folkstijl vanuit een verhalende traditie. Liedjes die van heel dichtbij een inkijkje geven in wat mensen meemaken. In 2012 verscheen zijn debuutalbum Songs That Tell A Story.
Gitariste Jacqueline Snel richt zich de laatste jaren steeds meer op de combinatie zang en gitaar. Ze zingt Nederlandse en Engelse ballads, zichzelf begeleidend op staalsnarig gitaar. Veel van haar begeleidingen zijn geschreven door componist Hans Plug.
Er zullen ook een aantal gitaarsolo’s op het programma staan.
Een dubbelconcert door twee Nederlandse gitaartalenten:
Rolf van Meurs studeerde klassiek gitaar aan het Conservatorium Tilburg bij Tom Burmanje en Enno Voorhorst. Onder leiding van Raphaella Smits uit België behaalde hij in 2014 zijn Masterexamen met de grootste onderscheiding.
Martin van Hees won in 2010 het Lions Gitaarconcours. In 2014 studeerde hij cum laude én onderscheiding af aan het Koninklijk Conservatorium. Hij kreeg les van Zoran Dukic en Enno Voorhorst. Van Hees speelde reeds in fameuze zalen als Het Concertgebouw en de Koninklijke Schouwburg.
Duo Joncol bestaat uit de Duitse gitariste Britta Schmitt en de Spaans gitarist Carles Guisado. Ze leerde elkaar kennen tijdens hun studie in Barcelona. Beiden studeerden ze bij Zoran Dukic, Hubert Käppel en Roberto Aussel. Ze wonnen diverse prijzen, waaronder drie eerste prijzen bij internationale gitaarconcoursen in Polen, Italië en Roemenië. Sinds 2008 geeft Duo Joncol concerten in onder andere Spanje, Italië, USA, Canada en Zwitserland. Onlangs verscheen hun tweede cd met de titel ‘Luz de Iberia.
De Russische gitariste Irina Kulikova wordt geroemd om haar zeldzaam mooie toonvorming en de innemende manier waarop ze verhalen vertelt met haar instrument. Ze speelt al vanaf haar vijfde jaar gitaar. Kulikova’s moeder, een celliste, bracht haar al jong de geheimen van de muziek bij. Op haar twaalfde reisde ze door heel Rusland en daarbuiten voor concerten. Ze won vijf internationale gitaarconcoursen, waaronder ‘Iserlohn’ in Duitsland en ‘Guitarra Alhambra’ in Spanje. Irina Kulikova is een graag geziene gast op gerenommeerde festivals. Inmiddels zijn er vier solo-cd’s van haar verschenen.
Terwijl buiten de herfst regenachtig inzet blijft het binnen nog even zomeren. Aan de muur kleurige Italiaanse taferelen op foto’s van Nellie Kanters. Op het podium tovert Andrew York met fijnzinnige penseelvoering de warmste klanken uit zijn gitaar. Het is zijn eerste soloconcert in Nederland. In de loop van het concert wordt duidelijk waarom hij uit het beroemde Los Angeles Guitar Quartet is gestapt. In zijn eentje beschikt hij over zo veel muzikale creativiteit dat hij niet meer past in het keurslijf van de veel gespeelde werken. Op Bach en Couperin na bestaat het programma uit eigen werk. Met vrij spel laat hij een rijkdom aan kleur en dynamiek horen. Ook zijn presentatie is relaxed: aangename stem en lichte kleding die in de meditatieruimte niet zou misstaan. Zijn muziek gaat van Ierland naar Californië. Als hij ook nog zingt, waan je je in het Brazilië van Joao Bosco. Vervolgens bakt hij een ware jota anatevka van Spaanse en joodse ingrediënten.
Ook krijgen we Amerikaanse muziek van Couperin. Dat zou je tenminste denken als Les Barricades Mystérieuses wordt aangekondigd als Mysterious Barricades. De uitvoering maakt het goed: de Franse barok beheerst hij wel. De 5e cellosuite van Bach speelt hij trouw aan de partituur en in cellostemming. Laag dus. Dat trekt die prachtige ceder van David Daily niet helemaal. Vanwege een mager spectrum aan boventonen horen we niet de klankrijkdom van de cello, en ook niet die van de gitaar. Maar wel mooi en integer uitgevoerd. Het programma besluit met het rijke ‘Centerpeace’ en ‘Mechanism’, dat doet denken aan ‘Het Speelgoed van de Prins’ van Nikita Koshkin. Na het ovationele applaus volgen een menuet van Bach en een improvisatie. Een prachtig concert door een oorspronkelijk musicus.
Foto: Saloonboyz’